Beagle – co powinieneś wiedzieć o tej rasie jeśli planujesz zakup szczeniaka
Beagle to średniej wielkości pies zaliczany do psów gończych, chociaż coraz częściej traktowany jest jako pies do towarzystwa. Świetnie sprawdzi się w tej roli jeśli tylko nowy właściciel zagwarantuje mu odpowiednie warunki. Niewłaściwe postępowanie ze szczeniakiem może sprawić, że bardzo szybko zdominuje on swojego właściciela. Jak tego uniknąć i co zrobić aby beagle cieszył się dobrym zdrowiem?
Beagle – historia rasy
Początki tej rasy sięgają XIV wieku. Uważa się, że powstała w wyniku krzyżówki francuskich psów gończych harrierów z terierami jako rasa do polowań na lisy i zające.
Za sprawą dobrze rozwiniętego zmysłu węchu dodatkowo rasa ta pełniła funkcję tropowca, posokowca, dzikarza. Obecnie są to psy do towarzystwa chociaż coraz częściej korzysta się z nich w dogoterapii. Używane są także przez służby mundurowe do wykrywania nielegalnych substancji. Nazwa beagle pochodzi najprawdopodobniej od celtyckiego słowa „beag”, które oznacza „mały”, lub od francuskiego słowa „bégueule”, w wolnym tłumaczeniu oznaczającego „szeroko otwarte usta”.
Beagle – charakter i usposobienie
Są to psy o mocnym i niezależnym charakterze. Z natury łagodne ale wymagające dużo ruchu i aktywności. Chętnie biorą udział w różnych zabawach i długich spacerach. Bawią się z dziećmi i dobrze czują się w aktywnej rodzinie. Duży temperament sprawia, że potrzebują zajęcia i dosyć szybko się nudzą. Beagle to psy, które wymagają odpowiedniej motywacji i nowych wyzwań. Nie brakuje im energii, siły i przekory.
Nienauczone chodzenia na smyczy, mogą być trudne do ujarzmienia.
Beagle – zdrowie i pielęgnacja
Podobnie jak większość psów rasowych Beagle również mają skłonności do zapadania na określone choroby. Główne z nich to:
Padaczka miokloniczna Lafory, która jest chorobą dziedziczną. Na skutek uszkodzenia genu u psów cierpiących na to schorzenie dochodzi do zaburzenia przemiany glukozy. Powstające tak zwane ciała Lafory odkładają się w wątrobie, nerkach oraz komórkach nerwowych. Towarzyszą temu objawy zaburzenia widzenia oraz otępienie. Chorobę tę można wykryć poprzez badania genetyczne.
Ataksja rdzeniowa, czyli degeneracyjne zapalenie rdzenia kręgowego i istoty szarej pnia mózgu, objawiające się zaburzeniami koordynacji ruchowej.
Syndrom Bólu Beagle’a (Beagle Pain Syndrome), czyli choroba zapalna rdzenia kręgowego, której w odróżnieniu od ataksji rdzeniowej towarzyszą silne objawy bólowe. Szczególną uwagę należy zwrócić na uszy Beagle’a. Z powodu ich rozmiaru i kształtu podatne są one na bakteryjne lub grzybicze infekcje, które nieleczone mogą doprowadzić nawet do głuchoty. Dlatego konieczne jest regularne czyszczenie uszu oraz usuwanie z nich wszelkich zanieczyszczeń.
Choroby oczu jakie mogą wystąpić u beagle’a to dystrofia rogówki, zanik siatkówki, jaskra oraz zapalenie gruczołów trzeciej powieki.
Krótka sierść beagle’a nie jest wymagająca w pielęgnacji, jednak zaleca się jej cotygodniowe szczotkowanie w celu usunięcia zabrudzeń i luźnych włosów.
Beagle – ciekawostki o rasie
Jest to jedna z ras mających najlepiej rozwinięty zmysł węchu. Najlepiej wyczuwają zapach z podłoża. Psy tej rasy największą popularność zyskały w Anglii a dzięki królowej Elżbiecie I wychodowana została linia miniaturowych psów gończych, które w kłębie sięgały 20 cm wysokości. Ponieważ mieściły się one do torby myśliwskiej zostały nazwane „pocket beagles”. Jako jedna z najgłośniejszych ras i ze względu na charakterystyczne melodyjne szczekanie, Beagle nazywane są również „singing beagles”.
