Wszystkie psy i koty mogą zarazić się pasożytami wewnętrznymi. Stopień ryzyka zarażenia zależy od wieku zwierzęcia, warunków w jakich jest utrzymywane i karmienia. Szczenięta zarażają się glistą już w życiu płodowym. Kocięta rodzą się wolne od glist, a do zarażenia dochodzi podczas karmienia mlekiem przez kotkę. W późniejszym wieku istnieje niebezpieczeństwo zarażenia za pośrednictwem form inwazyjnych glist i innych nicieni, które znajdują się w glebie. Stadia larwalne nicieni i tasiemców mogą znajdować się w surowym (nie badanym) mięsie lub w tkankach drobnych zwierząt (myszy, ptaków, płazów, ślimaków), które mogą być łupem psów i kotów.
Niektóre psie i kocie pasożyty wewnętrzne mogą przenosić się na człowieka stając się przyczyną poważnych chorób (toksokaroza trzewna lub oczna, zespół larwy wędrującej, torbiele bąblowcowe i inne). Poddawanie psów i kotów właściwym zabiegom likwidującym inwazje pasożytów jest więc ważnym elementem profilaktyki służącej ochronie właścicieli zwierząt.
W czasie pobytu za granicą – szczególnie w krajach Południowej Europy, psy i koty mogą być narażone na ryzyko zarażenia występującymi tam pasożytami. Może to być m. in. przenoszony przez muchówki pierwotniak Leishmania lub nicień sercowy Dirofilaria immitis, którego wektorem jest komar.
Prawdopodobieństwo zarażenia danego zwierzęcia pasożytami wewnętrznymi – a tym samym częstość poddawania go kuracji odrobaczania – ocenia lekarz weterynarii opierając się na następujących informacjach:
Na podstawie tych danych lekarz weterynarii może ocenić indywidualny stopień ryzyka zarażenia zwierzęcia pasożytami i określić niezbędną częstość odrobaczania. Pełna ocena powinna opierać się na wynikach badań kału zwierzęcia.
W celu stwierdzenia, czy psy lub koty są zarażone nicieniami lub tasiemcami niezbędne jest wykonanie badań próbek odchodów. Ważne jest, aby takie badania były przeprowadzane systematycznie. Jednorazowe badania mogą nie wykazać np. inwazji tasiemców.
W przypadku wykonywania regularnych badań (4 razy do roku) zabieg odrobaczania wykonywany jest tylko w sytuacji stwierdzenia w odchodach form pasożytów (członów/jaj tasiemców, jaj nicieni, cyst pierwotniaków).
Zalecane jest przeprowadzanie odrobaczania czterokrotnie w ciągu roku. Badania wykazują, że nawet 3-krotna kuracja odrobaczania w ciągu roku nie zapewnia zwierzętom wystarczającej ochrony.
Ze względu na to, że źródłem chorób pasożytniczych często są odchody zarażonych zwierząt, każdy właściciel psa (i kota), chcąc dbać o zdrowie nie tylko swojego pupila, ale także swojej rodziny i innych osób, musi pamiętać o sprzątaniu po swoim podopiecznym podczas spacerów. Sprzątajmy także teren własnych posesji!
Regularne sprzątanie odchodów psów i kotów zapobiega zanieczyszczeniu środowiska pasożytami. Świeże odchody nie zawierają jeszcze form inwazyjnych pasożytów, a zatem nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt. Nie sprzątnięte, z czasem stają się niebezpieczne.
Nie zaleca się podawania surowego mięsa i podrobów nieznanego pochodzenia (nie badanego). Sprawy żywienia konsultuj ze swoim lekarzem weterynarii. (*)Opracowane przez: Stowarzyszenie Polska Rada Konsultacyjna ds. Parazytoz Zwierząt Towarzyszących ESCCAP Polska. Więcej informacji na temat pasożytów psów i kotów znajdziesz na stronie: esccap.pl
Czy ten artykuł okazał się dla Ciebie interesujący? Daj nam znać w komentarzach. Pamiętaj, jeśli szukasz lekarza weterynarii we Wrocławiu zarezerwuj wizytę u nas.
