Jeśli zauważyłeś, że Twój kot chowa się na dźwięk dzwonka do drzwi albo manifestuje zdenerwowanie w towarzystwie odwiedzających Cię gości lub oddaje mocz lub kał poza kuwetą, to mogą być to objawy stresu. Istnieje wiele zachowań, na które należy zwrócić uwagę, diagnozując stres u kotów. Przyjmowanie gości może być ekscytujące dla opiekuna, ale dla kota oznacza to nowe zapachy, nowe osoby oraz zakłócenie jego codziennej rutyny. Innymi przyczynami stresu u kotów mogą być nowe zwierzęta domowe, dzieci, prace remontowe, burza, fajerwerki w noc Sylwestrową lub ogólne zmiany w codziennej rutynie.
Koty okazują stres na różne sposoby. Mogą mieć problemy ze skórą, pęcherzem moczowym lub przewodem pokarmowym. Mogą oddawać mocz poza kuwetą, nadmiernie wokalizować, okazywać agresję w stosunku do ludzi lub innych zwierząt, a także obsesyjnie zajmować się pielęgnacją. Niektóre koty mogą ze stresu wylizywać sobie sierść aż do gołej skóry.

Aby złagodzić stres i niepokój u kota należy ograniczyć sytuacje, które kot odbiera jako nieprzyjemne. Należy „wzbogacić środowisko”, czyli sprawić aby dom, w którym kot mieszka był dla niego przyjaźniejszy. Nuda może także być powodem problemów z zachowaniem kota, dlatego zabawa powinna być stałym programem dnia.
Jeśli w domu przebywa więcej niż jeden kot można umieścić więcej kuwet i misek na karmę aby ograniczyć współzawodnictwo i rywalizację. Koty lubią przebywać na wysokości dlatego warto pomyśleć o zainstalowaniu w domu drapaków-drzewek aby umożliwić kotom obserwowanie czynności domowych z bezpiecznej odległości. Zamiast miski na wodę można zastosować fontannę, która zachęca kota do picia większej ilości wody, zmniejszając w ten sposób ryzyko wystąpienia kamieni moczowych, czy chorób nerek, jednocześnie będąc świetnym sposobem na nudę.

Kocie feromony, czyli substancje chemiczne uwalniane do powietrza, dostępne w dyfuzorach lub aerozolach mogą również pomóc złagodzić stres, podobnie jak inne leki, które może zalecić lekarz weterynarii.
Uwaga! Objawy opisane powyżej mogą towarzyszyć również innym, zagrażającym zdrowiu i życiu chorobom, dlatego w przypadku wystąpienia takich symptomów należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem weterynarii.