Buldog francuski to pies, który tryska miłością do ludzi, w tym do dzieci. Emanuje pogodą ducha. Ma kompaktową budową ciała, sprawiając tym samym wrażenie muskularnego i silnego psa. Szczególną uwagę zwracają na siebie duże, stojące „nietoperzowate” uszy na kanciastej głowie.
W 1880 roku założono we Francji pierwszy klub rasy a oficjalnie rasa buldogów francuskich została zarejestrowana w 1898 roku. Buldogi francuskie miniaturowe przedostały się z Anglii do Normandii dzięki brytyjskim emigrantom. Buldożki stały się ulubieńcami ubogich, którzy trzymali je w domostwach i używali do łapania myszy i szczurów. Później, za sprawą swojego wyglądu oraz sympatycznego charakteru, rasa ta podbiła serca arystokracji w Europie i trafiła na salony.
Przyjazne usposobienie i kompaktowe rozmiary buldożka czynią go popularnym psem miejskim. Jest to również odpowiedni towarzysz dla osób starszych. Wesoły, ciekawski i towarzyski, mocno przywiązuje się do właściciela i na każdym kroku okazuje mu swoje oddanie. Uwielbia się przytulać i nie jest trudny do wychowania.
Krótka sierść linieje w bardzo małym stopniu, dlatego wystarczy wyczesywać buldoga francuskiego raz na tydzień. Wskazane jest regularne czyszczenie skóry między zmarszczkami na pysku psa, gdyż zaniedbanie higieny może prowadzić do problemów skórnych. Buldogi francuskie wymagają jedynie okazjonalnych kąpieli, najczęściej gdy się ubrudzą. Psy tej rasy są podatne na otyłość, dlatego należy regularnie kontrolować ich wagę .
Buldogi francuskie to psy narażone na syndrom brachycefaliczny, czyli zespół wad anatomicznych. Na wady te wskazywać mogą takie objawy, jak:
– niechęć do ruchu
– nietolerancja wysiłkowa
– bezdech nocny
– omdlenia
– wymioty po intensywnym wysiłku
– charczenie
– chrapanie
– nawracające stany zapalne górnych i dolnych dróg oddechowych
– krztuszenie się podczas jedzenia i picia
– ulewanie pokarmu
Krótkie i krępe nogi u buldożka narażone są na problemy ze stawami. Dysplazja stawu biodrowego dotyka ponad 30% tej rasy. Niektóre osobniki mogą mieć tak zwaną „trzecią powiekę”, najczęściej w młodym wieku, którą można skorygować operacyjnie.
Buldogi francuskie wywodzą się z Anglii, gdzie do XIX wieku występowały w dwóch odmianach, dużych, czyli buldogów angielskich oraz małych, czyli buldogów miniaturowych. Te drugie trafiły do Normandii z brytyjskimi tkaczami. Obie odmiany wykorzystywane były do walki psów. Ojcem rasy był samiec o imieniu Loupi, który pojawia się prawie we wszystkich księgach hodowlanych. W Paryżu mały i wesoły buldożek szybko stał się ulubieńcem miłośników psów. Towarzyski buldożek to pies, który będzie chciał spędzać jak najwięcej czasu ze swoją rodziną.