Kot brytyjski krótkowłosy jest kotem bardzo towarzyskim, który lubi bliski kontakt z jego opiekunem. Jeśli zdecydujesz się na jego zakup zyskasz wiernego przyjaciela.
Historia rasy sięga czasów Imperium Rzymskiego. Przodkowie kota brytyjskiego wędrowali wraz z legionistami, chroniąc wojskowe zapasy żywności przed plagami gryzoni. Z czasem dotarły na wyspy brytyjskie gdzie właściwy rozwój tej rasy nastąpił w czasach panowania królowej Wiktorii.
Zdecydowano się na taki ruch aby stworzyć konkurencję dla popularnych w tym czasie kotów orientalnych. W okresie I wojny światowej skrzyżowano kota brytyjskiego krótkowłosego z persem, otrzymując długowłosego kota brytyjskiego, który od swojego przodka różni się tylko długością sierści.
Koty brytyjskie krótkowłose to wyjątkowo nieskomplikowane zwierzęta. Kot brytyjski krótkowłosy jest kotem inteligentnym, o silnym charakterze i umiarkowanym temperamencie. Pieszczoty i głaskanie znosi cierpliwie chociaż nie jest typowym pieszczochem i potrzebuje czasem spokoju i dystansu. Nie przepada za noszeniem na rękach. Za to wyróżnia się wiernością i chętnie spędza czas w towarzystwie właściciela. Przedstawiciele tej rasy uchodzą za zrównoważone i przyjazne człowiekowi.
Koty brytyjskie krótkowłose zdecydowanie nie są natrętne i krzykliwe. Nie mają w sobie agresywności i wykazują niezwykłą cierpliwość w stosunku do dzieci i innych zwierząt domowych. Oferując im spokojny i bezpieczny dom, pozyskasz zwierzę, które lubi ludzkie towarzystwo. Będąc opiekunem „brytyjczyka” koniecznie zadbaj o jego aktywność, zachęcając go do zabaw aby nie zamienił się w kanapowego leniucha. Zminimalizujesz we ten sposób ryzyko wystąpienia u swojego pupila nadwagi a w konsekwencji otyłości.
Kot brytyjski nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Ograniczyć można się do regularnego wyczesywania sierści szczególnie w okresach linienia, pielęgnacji uszu oraz obcinania pazurków. Ze względu na częste łzawienie i ryzyko do zarastania kanalików łzowych, co jest typowe dla ras brachycefalicznych, należy „brytyjczykowi” regularnie przemywać oczy.
Co do zasady koty brytyjskie są zdrową rasą i odpowiednio zadbane mogą żyć nawet 12 – 15 lat. Należą one jednak do ras brachycefalicznych i w związku z tym są obciążone ryzykiem wystąpienia objawów typowych dla zwierząt ze skróconym pyszczkiem.
Masywna budowa ciała „brytyjczyków” obciąża ich kości i stawy, co może być powodem schorzeń w ich obrębie. Inne jednostki chorobowe, typowe dla tej rasy to:
– kardiomiopatia przerostowa, może dotyczyć zarówno młodych kociąt, jak i kotów kilkuletnich dlatego warto koty tej rasy konsultować kardiologicznie
– hemofilia
– wrodzona wielotorbielowatość nerek (PKD)
– niedrożność kanalików nosowo-łzowych, typowa dla rasy brachycefalicznej, objawiająca się nadmiernym łzawieniem z oczu
Koty brytyjskie mają także skłonność do nadwagi a w konsekwencji otyłości, dlatego należy bardziej niż u innych ras pilnować diety.
– Chesire z „Alicji w Krainie Czarów” oraz Greebo Niani Ogg ze „Świata Dysku” to przedstawiciele rasy kota brytyjskiego
– pierwszym „brytyjczykiem” w Polsce była prawdopodobnie kotka o imieniu Arabella Big Ben sprowadzona z Ukrainy w 1994 roku
– kot brytyjski jest największym kotem krótkowłosym